martes, 13 de abril de 2010

Tras 20 años... ¡Dubra!

Después de, y nada menos, 20 años, volví al Dubra, donde pescaba con mi amigo Antonio Iglesias "Carballo". Muchos recuerdos me asaltaron al ver el río en una zona en la que solíamos pescar juntos antes de tomar un café o una cerveza. Ahora sé porqué se me dio bien el día. Porque él estaba cerca, junto a mí, alma con alma, y quiso que pescara unas truchas de un río precioso que debería de ser cuidado al máximo, porque su entorno podría llegar a ser fantástico.

Estuve bien acompañado, como entonces, por dos amigos de los de los dedos de la mano, y la sangre y lo que haga falta. Piñeiro y Zulueta. Y una compañera inseparable y única, desde hace ya tiempo, la mía. Cómo me hubiese gustado que los tres hubieran conocido al maestro Antonio Carballo... Pero se fue hace unos años, a pescar entre las nubes y el viento de la memoria, aunque, ya véis, queda el recuerdo, como de otros que ya no están pero dejaron su huella marcada en mí para siempre.

Hoxe saíron, amigo, debía estar o barómetro, ese que tiñas dun santo cunha vara, co pao ben alto. Hoxe saíron, Carballiño. Coma fai vinte anos.