miércoles, 26 de diciembre de 2012

Normativa de pesca de 2013


Ayer salió en el DOGA la normativa de pesca de 2013.
Éste es el enlace.
http://www.xunta.es/dog/Publicados/2012/20121226/AnuncioCA02-181212-0007_gl.pdf

Felices fiestas y feliz pesca.
Como dice el amigo Abril 'happy fishmas'

martes, 18 de diciembre de 2012

Se extingue el salmón

http://www.youtube.com/watch?v=xQCIU9Kp3Vc


domingo, 28 de octubre de 2012

Qué mañana de pesca!!!

Llegamos a las once y media con la hora cambiada, o sea que se a media mañana. Marea subiendo, pegamos dos lances dobles, al segundo, en la caña de la izquierda, catapún.
Picada 'pequeñita' y bicho enorme. 6,5 kilos de róbalo, una hembra desovada, me dijo otro pescador. Los 20 primeros metros los pescó Albertiño hasta que le cansó el brazo. Venía bien clavada aunque en tierra se me rompió el anzuelo, pero los últimos quince no fallamos y la quitamos del agua como pudimos. Era enorme, le vimos la aleta de fuera y nos quedamos con la boca abierta, otra historia pescarlas en ría que en playa. Qué mañana. Hemos tenido mucha suerte. Pero había que tener la tita en el canal por donde pasa la suerte.


 Aquí la tenéis con el pedazo de pescador que el sábado cumplió 8 años. Menudo regalo de cumpleaños para Alberto.


Sonrisa y pacto de pescadores. Fuimos a que nos la pesaran y a tomar el refresco de la victoria como Dios manda.


jueves, 25 de octubre de 2012

El nudo de la risa en el Mandeo

La pesca tiene momentos inolvidables. Ahora que estamos fuera de temporada (no da llegado marzo) y andamos sumergidos en aguas de trabajo, por y para la pesca, y a veces con poco tiempo para la risa, llega el momento insondable de echar una sonrisa al aire recordando nuestros ríos más queridos con añoranza.
Añoro el Mandeo como añoro Leiro, mi recunchiño de terra que cada día va más presente en mi vida. Con mis ríos sucede lo mismo. Sé que pronto podremos pescarlos (no da llegado marzo) pero en estas latitudes del año vivimos de los recuerdos de la temporada, los sorteos y el 'numerazo' que la terna 'Memuera' tenemos en Asturias. Creo que nos tocará pescar en Cantabria sin haber pedido permiso a la notable comunidad sardinera porque en Asturias dirán: "nun queda nada, guaje, es una pene pero nun queda nada, una pene, tenéis que echar el meruco en...". Y además andamos con xornales, libros, premios, proyectos faraónicos hipogeo-mastaba-pirámide que nos están absorbiendo el tiempo. Por eso pasa tan rápido la notemporada (no da llegado marzo).
"El nudo de la risa en el Mandeo". No os perdáis el pez de Manolo Peces, de Salmo, de Coruña de toda la vida, puesto de medalla en la solapa de mi salmona favorita...
Un vídeo y una 1906 para relajarme y pensar en lo que más me importa...

lunes, 8 de octubre de 2012


domingo, 7 de octubre de 2012

Eligiendo temas

Como sabéis voy a montar una fiesta un tanto rockera el 28 D ('D' diciembre)
Estas dos canciones se (intentarán cantar) ejecutarán?
Haremos otros cuatro o cinco temas.
Espero las sugerencias de la Cuadrilla en mi correo.
KEEP ON ROCKIN'


http://www.youtube.com/watch?v=CYOpSG6Siqw
http://www.youtube.com/watch?v=s06ZesIakhk

Miguel Piñeiro, pregonero en las Fiestas de Leiro

Tenía que ser de Catoira, del Ulla, tenía que ser Piñeiro el pregonero de Leiro, la parroquia rodeada de Rianxo por todos los lados menos por el mar de Arousa, por el río en el que Miguel pescaba sollas y anguilas de cativo.
El viernes, 12 de octubre, al filo de las doce de la noche en el Campo de Leiro, Miguel abrirá las Festas do Carme de Leiro. Antes, y como de costumbre, tendremos churrascada, amenizada con Os Perucos de Leiro, que se juntan después de treinta años, de nuevo, para la ocasión.
Leiro es parroquia de músicos ¿sabíais?
Después le tocará a este ullán grande y recio, periodista, escritor, editor, dejarnos a todos bendecidos para empezar con la cubatada padre en los toldos y, antes, tendremos nuestro Concurso de Cabazos, que en Leiro se dan, como todo, de maravilla.
Os invito a venir a Leiro, a todos, que cabemos.
Me han ofrecido el alto honor de ser uno más, algo que he aceptado desde hace tiempo y llevo con orgullo, y me dan la potestad para que el viernes, a eso de las nueve de la noche, después de trabajar, os cite a todos allí, donde os recibiré con una sonrisa que sólo me sale cuando cruzo A Porteliña camino de Abuín.

Os recomiendo venir con día. Ver Rial desde Palleiro, todo el mar de Arousa, es ver el mundo entero.



sábado, 6 de octubre de 2012

Para mis moscas del Ulla

Firmo todas y cada una de las letras y las notas.
Para mi viejo artesano del Ulla.
Tus moscas pescarán toda la vida.

http://www.youtube.com/watch?v=HV_mA-v51wQ

miércoles, 12 de septiembre de 2012

Llega el momento de pescar entre amigos


El master de campeones de Galicia se disputará el sábado 15 de septiembre en las aguas del Couto de San Sadurniño en el Río Xuvia. 
La organización correrá, como siempre, a cargo de la Sociedad de Caza y Pesca Río Xuvia, siendo Alberto Mera el Director Técnico.
En las ediciones anteriores, participaron los primeros clasificados de los concursos de Waldemar, Cibeira, Cidade de Narón y Santiaguiño, pero este año hay que sumarle dos clasificatorios más como son el Open Ribeira Sacra organizado por APD Librea en Ourense y el Open de la Escuela de Alonso de Pontevedra.
En años anteriores, el primer premio era un viaje a Alaska por gentileza de Alaska Robin Fishing, pero este año, a la organización no le parece adecuado un premio tan cuantioso por las especiales circunstancias económicas
de todos conocidas aunque se agradecen los ofrecimientos de patrocinadores habituales. Los premios serán bolsitas de gominolas.

PROGRAMA y HORARIOS:
07:30 a 08:00.- Concentración, desayuno y entrega de documentación en el restaurante A Granxa (San Sadurniño)
08:30 a 09:45.- 1º turno de la 1ª manga
10:00 a 11:15.- 2º turno de la 1ª manga
CAMBIO DE SECTOR
11:45 a 13:00.- 1º turno de la 2ª manga
13:15 a 14:30.- 2º turno de la 2ª manga
15:00.- Establecimiento de la clasificación, comida y entrega de trofeos en el restaurante A Granxa (San Sadurniño)

* Los interesados en asistir como acompañantes a la comida deben ponerse en contacto con Alberto Mera.



CLASIFICADOS:

Ganador de 2011
: Delmiro López

Clasificados por Waldemar:
Miguel Prieto
Rafa Bellas
Secundino Coto
Invitado Especial: Oscar Gayoso

Clasificados por Cidade de Narón:
Julio Seijas
Guillermo Torrente
Vicente Pico
Invitado Especial: Dani Mera

Clasificados por Cibeira:
Javier García
Diego Rodríguez
José Luís Brandón
Invitado Especial: Alberto González

Clasificados por Santiaguiño do Monte:
David Arcay
Alberto Mera
José Manuel Baldonedo
Invitado Especial: Fernando Comba

Clasificados por Escuela de Alonso:
Oscar Hernández
Alejandro Álvarez
Oscar Rodríguez
Invitado Especial: Arturo Alonso

Clasificados por Ribeira Sacra:
Jose Luis Diaz
Jesus Blanco
Alejandro Pais
Invitado Especial: David Rodríguez

Invitado especial por la organización: Manuel Estrada


viernes, 24 de agosto de 2012

¡Al Mandeo!

Al final ni fotos en agosto ni nada. No hubo tiempo. Aún quedan unos días antes de 'normalizar' las cosas y por el Ulla seguimos, pero atendemos a la llamada del Mandeo. No os perdáis el concurso de este año organizado por la Sociedad.

domingo, 5 de agosto de 2012

Feliz agosto

Nos vamos unos días de vacaciones pero creo que podremos ir metiendo alguna foto en el blog, tanto Albertiño como yo.
Feliz agosto para toda la cuadrilla.
A ociar tocan...

lunes, 30 de julio de 2012

La V edición de los premios Trueiro... En Sada

Los Premios Trueiro viajan hacia el norte de Galicia. Esta mañana hemos mantenido una reunión con Ernesto Anido, alcalde de Sada, quien nos ha dado todo apoyo y cobertura para celebrar el quinto aniversario de los premios Trueiro, el primero que llevará el nombre de Juan José Moralejo. En septiembre, tras la reunión del jurado, haremos pública la lista de homenajeados, pero ya podemos anticipar alguna cosa de la celebración.
Será en noviembre, mediados-finales, en el salón de plenos del Ayuntamiento sadés. Para Trueiro y personalmente para este ártabro de los pies a la cabeza es un honor y un lujo que la Perla de As Mariñas nos acoja en nuestro día de fiesta como periódico, en el que homenajeamos a los que, entendemos, trabajan por la pesca y el medioambiente en Galicia.
En la imagen, el alcalde de Sada, junto con el de Abegondo, en el instante de la entrega de un recuerdo a Guy Roques.
Desde el momento en el que realizamos el primer encuentro de prensa especializada con el Consorcio de As Mariñas, con base en Sada y Abegondo, la idea de que los premios fueran en Sada apareció con una enorme fuerza.
Ahí estaremos con los cinco galardonados de este año,
que serán...

Seguiremos informando.

viernes, 27 de julio de 2012

Julio Seijas, patrocinado por Trueiro

Trueiro, Miguelpesca y las firmas amigas Thinkfish, MadridFlyFishing, Maxia Rods, Blimey, Armería Mago y Conde de Waldemar han llegado a un acuerdo para patrocinar a Julio Seijas en los próximos años.




http://www.miguelpesca.com/especiales%20seijas2012.htm
Más detalles en la web.

Es una gran noticia para la pesca gallega y un pequeño paso más para el grupo.

miércoles, 25 de julio de 2012

martes, 24 de julio de 2012

Mucho chollo, oiga

Tengo el blog un poco desatendido pero debéis disculparme porque llevo un par de meses de órdago. Entre maquetación de libros, Trueiros, preparar actos y demás no me queda mucho tiempo, ya que mi 'Glorioso' está de pretemporada, yo me voy de vacaciones en unos días, y las horas parecen no llegar. No obstante, a esta hora, en la que escribo desde la redacción de Dxt Campeón, en El Ideal Gallego, casi las once de la noche, está entrando el Trueiro de septiembre en máquinas, que se distribuirá en agosto para que podáis llevar algo que leer a la playa.
En las próximas semanas estará en los puntos habituales de distribución.

É tempo de Trueiro.

lunes, 16 de julio de 2012

lunes, 9 de julio de 2012

Para Piñeiro y Zulueta

Os voy a dedicar, a los dos, y a mí mismo, o sea, a los cuatro (JJM), un temazo.
Ahora, con el paso de los años, hasta me parece rocanrol (no confundir con R´N´R).
Vamos allá...


http://www.youtube.com/watch?v=HzNqqRlXoBg

domingo, 8 de julio de 2012

Hola.
Es un mensaje para toda la Cuadrilla.
SIEMPRE MORALEJO
http://www.youtube.com/watch?feature=endscreen&v=MWDYhdcbEOg&NR=1

viernes, 6 de julio de 2012

Teletipo de EFE

El libro "Siempre Moralejo" recuerda al fallecido Juan José Moralejo A Coruña, 6 jul (EFE).- Semanas después del fallecimiento de Juan José Moralejo, que destacó por sus conocimientos de filología, pesca deportiva y el compromiso con el medio ambiente, Ediciones Trueiro publica el libro "Siempre Moralejo", que recuerda su figura.


La obra, que será presentará mañana sábado en El Corte Inglés de Santiago de Compostela, recoge el trabajo de este intelectual gallego, licenciado en Derecho por la Universidad de Santiago de Compostela (1958-63) y doctor en Filología Clásica con Premio Extraordinario por la Universidad Complutense en 1971.

Moralejo era catedrático de Lengua y Literatura Griega en la Universidad de Santiago, en la que ejerció la docencia desde 1971, y también fue profesor de Lengua y Literatura griega y latina en la Universidad Complutense, la de Navarra y la de La Laguna.

Entre 1969 y 1971 colaboró en el Diccionario Griego-Español de su maestro, el profesor Rodríguez Adrados y, además, colaboró en cursos, ponencias y conferencias en numerosas universidades, instituciones y congresos de ámbito nacional e internacional.

Moralejo, que falleció a finales de mayo, también fue uno de los fundadores del periódico gallego de pesca "Trueiro" y escribió artículos en el periódico "La Voz de Galicia".

Sus artículos sobre pesca, junto a conferencias, presentaciones, prólogos y epílogos, están recogidos en el libro "Siempre Moralejo", el homenaje que le brinda Ediciones Trueiro.

En el acto de presentación, que comenzará a las 12:30 horas en el salón de Ámbito Cultural de El Corte Inglés, intervendrán Alberto Torres, director de Trueiro; Miguel Piñeiro, director editorial; Siro López, que colabora con caricaturas del profesor en la obra; Ricardo García Borregón, director general de Conservación de la Naturaleza de la Xunta; Pepe Casal, pescador; y Fernando Cobo, director de la Estación de Hidrobiología Encoro do Con.

Todos ellos, amigos personales de Moralejo, han colaborado en la edición del libro, que será gratuito y superará el medio millar de ejemplares.

jueves, 5 de julio de 2012

Ediciones Trueiro Siempre Con Moralejo


Está llegando agosto, mes de Leiro, Rianxo, de desconexión absoluta. Para mi los años de trabajo son como temporadas. Podría decirse que empiezan en septiembre y acaban en agosto. Necesito (un huevo y la yema del otro) largarme con Albertiño y Juani para las Cunchas y estar con mi gente. Va llegando ya... 
Y va a ser tiempo de hacer balance. En lo personal, nos falta el Doctor, al que el sábado, en Santiago, homenajearemos de nuevo, y las veces que sea necesario hasta el infinito.
En cuanto nuestras iniciativas dentro del mundo de la pesca, la imagen habla por sí sola. Periódico, libros, vídeos, encuentros de prensa, de artesanos, la web MiguelPesca siempre al día en un trabajo impecable que sólo los muy cenutrios no saben valorar...
El último libro, Siempre Moralejo, que el sábado se presenta, es el que no quieres hacer nunca, pero has de editar, siendo responsable. 
Y aunque sea duro y luctuoso, es el libro del Profesor, el segundo de Ediciones Trueiro.
Ediciones Trueiro es un sueño hecho realidad gracias al apoyo total del Consello de Dirección del Trueiro, sus asesores, sus colaboradores, sus amigos, en definitiva.
No contábamos con tener que editar este libro, por lo menos de esta manera. Sí habíamos hablado de recopilar el material, pero lo habíamos hablado con él, no sin él.
Pero su Trueiro ha respondido y el sábado nos veremos en Santiago.
No espero alegría, no será un día para dar palmas, pero sí para recordarlo y espero que todos lo hagamos con una sonrisa aunque sea duro, porque hace poco más de un mes que nos dejó.
Volviendo al balance editorial creo que la imagen habla por sí sola. Desde febrero a junio hemos tirado dos Trueiros, el de marzo y mayo con las aperturas de temporada, dos libros, el ensayo Cousas da Mosca y el Siempre Moralejo, tres audiovisuales, Los Salmones del Ulla, El Legado de Moralejo y El Doctor en su Deva, organizado junto con Ineco dos encuentros de prensa especializada y artesanía en Beche, Abegondo, As Mariñas. No hablo ya de presencia en ferias y demás eventos del grupo, porque la lista sería interminable y me centro más en lo editorial
Además este año Piñeiro se ha currado dos pregones que, creedme, son Literatura de la buena. El de A Estrada es una pieza definitiva del salmón en el Ulla y será recogido en nuestro próximo libro.
Sí.
Otro libro.
Rectangular.
Como los anteriores.
De salmones.
Muy bonito.
Hay que joderse.

Salud y buen verano a todos.
Doc, andarás por Cortegada. Ya nos corregirás el del salmón.



miércoles, 27 de junio de 2012

Siempre Moralejo

Ya sé que tengo que escribir pero ¿qué?...
Pedro Pérez. Secretario de Santa Ildegarda.
Koji, carallo, no tengo tiempo para escribir...
Mazinger Z. Robot.

Querida Cuadrilla (Mayúscula):
Hemos enviado a la imprenta el libro del Doc. En la tarde-noche del 23 al 24. En San Juan, como estaba previsto por nuestros 'plazos' editoriales-vitales. Creo que el Duque do Sar lo tiene todo listo para el día siete de julio en la capital. Ahí se presentará este libro escrito por Juan José Moralejo y puesto en escena por Ediciones Trueiro, la editora que él fundó y que con él ha crecido. 
Hemos corregido la estructura de la maquetación en el Mandeo. En Chelo, a pie de obra al lado del río; y no hay foto. No llevábamos cámara. Nin falta que facía.
Nos han pasado el cursivo (con, cuyo, curso, yo, concurso) nuestros incondicionales correctores ¡únicos en el genero! Gracias. Simplemente sois los mejores.
Hemos hablado con la imprenta y 'Siempre Moralejo' es ya una realidad.
De manera complicada es una realidad; es el trabajo que nunca quieres hacer, pero nuestra responsabilidad es la de perpetuar al mejor de los pescantines porque, en definitiva, él fue, es y será una esencia que fluye en todo lo que hacemos, lance, guiño, palabra... El Profesor, el Doc, es nuestra Filosofía, ¡qué digo! Nuestra Teología. Nos ha dejado en herencia un legado maravilloso.
Nos sabe a poco por el poco  tiempo... Qué poco tiempo... Pero qué intenso... !!! !!! !!!
Eso no nos los quita nadie. .

Querida Cuadrilla (outra 'ves'):
Os digo, sin que albergue duda (ni de coña), que leer a Moralejo es leer lo mejor que en pesca se ha escrito en Galicia e imagino (no conozco a tantos autores) que en España. Un folio de su pluma es valiosísimo. Su compañía y maestría no tienen precio. 
Nuestro agradecimiento es eterno porque hemos sido unos privilegiados, como privilegio es leer al Doctor.
Y atención, compañeros. Leerlo en su conjunto... es insuperable. Un talento irrepetible. Son 180 páginas cojopendas. Lo veréis, miraréis, hojearéis, escudriñaréis.
Es un gustazo leer al Doc tan cómodamente, página a página, como con el indispensable "Guía para pilla-las troiras. Miñas Señoras". Literatura, bendita y hecha virtud en cada giro de sus frases.

Querida Cuadrilla (per secula...):
Hemos perdido al mejor de los mejores.
Es un vacío que no se podrá llenar nunca en Trueiro, su trueiriño. Imaginaros en la Cuadrilla. En su Familia...

Lo que debemos ahora hacer es pescar, escribir, publicar, editar, hablar, opinar, apoyar, construir, mantener sus máximas (40 grados en Sevilla, hermano Miki, que ésta, como muchas, non van no libro) y decir, en voz alta y con altavoz, en cada río, en cada lance: "SIEMPRE MORALEJO".

Hasta mañana, mi Querida Cuadrilla
Hasta mañana, Doc.

sábado, 23 de junio de 2012

No hay quinto malo en el Mandeo


El quinto salmón cayó ayer, viernes, en el Mandeo, dando por cerrada la temporada salmonera.
Pesó 4,1 kilos y lo trincó un pescador de la zona que no quiere salir en la foto...
Ya se pincharon varios peces antes de que cayera éste pero se soltaron. A partir de ahora, a pensar en la temporada de reo, aunque algún pepino caerá (y evidentemente esperemos será liberado).

viernes, 22 de junio de 2012

Bienvenidos, amigos rusos

Pensemos ya en hacer un país turístico; bueno, más turístico. Empecemos dando la bienvenida a nuestros colegas los rusos.

http://www.youtube.com/watch?v=Vq1KbYUp8Ac&feature=relmfu

Paul, ahora en Español. Please.

lunes, 18 de junio de 2012


Los buenos amigos de Rois, que tienen el río que parece una boutique, como diría Paco Vázquez, celebran su ya tradicional Lecer e Pesca en la no menos coqueta Playa de Seira.
Aquí lo importante son los chavales y la labor de Londra es fenomenal. Hay que sembrar para recoger.
Será un éxito.

sábado, 9 de junio de 2012

David Arcay, campeón del Mundo

Los augures no fallaban, desde hace años, cuando decían que el chaval le daría zapatilla a todo mosquero andante y volante.
Con 22 años es Campeón del Mundo tras arrasar en Eslovenia (España, meritorio bronce).
Y lo primero que hizo es ponerse la camiseta del Depor, ritual que todos cumplimos por esta esquinita cuando celebramos algo grande. ¡Sí señor!
¡Pesca Deporte Olímpico ya!
(Para que gane también los Juegos).

Enhorabuena, a nivel personal, y a todos los que apoyan a David, que son unos cuantos.
Pena que no haya pesca a mosca en Marte. Aquí sólo le queda mantenerse, que no es fácil, y empezar a escribir el libro.
Forza Arcay!




miércoles, 30 de mayo de 2012

Seguimos celebrando el ascenso

Después de una juerga de tomo y lomo en el Playa Club con los directivos y jugadores que acabó el lunes a las ocho de la mañana ayer tocó la de las peñas... ¡Seguimos celebrando!

¡¡¡FORZA DEPOR!!!



lunes, 28 de mayo de 2012

El Depor es de Primera

Los deportivistas necesitábamos volver a sonreír.

Qué grande eres, Depor, que apareces en los momentos tristes para hacernos ser felices.

Somos de Primera, nunca hemos dejado de serlo.

RC Deportivo, campeón de Segunda División 2011/2012... Directo a Primera por la puerta grande

domingo, 27 de mayo de 2012

Querido Profesor:

Acabo de llegar de Santiago. Salió un día tristón, con mucha agua, buena para nuestros ríos. Con una enchoupada pescadora como no podía ser de otra forma.
Miguel y yo, que nos damos abrazos alegres todos los días que acaban en 's' y los fines de semana, nos los hemos dado muy fuertes, pero jodidos, mas de los que reconfortan cuando estás muy flojo. Andamos así, pero como dice Zulu, es lo normal.
Todo ha sido rápido y ya estarás pescando. Cuando salgas del río lee mi carta, una más, porque lo que no voy a hacer es dejar de escribirte, ni decirte adiós. Me niego, y el de Catoira también. Y ya sabes cómo se pone de recio con algunas cosas.
Tu Trueiro está de luto pero ha crecido contigo y es responsable. Tú le enseñaste. Él seguirá siendo tu voz en los ríos. Por eso no voy a despedirme, sólo a decirte que aquí estaremos, y si estamos, está Moralejo.
Me he tomado la libertad de hablar con Carballo. Él te enseñará las mejores posturas de los nuevos ríos que conocerás, y Tino y Vicente te pondrán una gameliña xeitosa para que navegues por la ría y te hartes de pescar fanecas, de momentos como los inigualables que pasamos haciendo virtud de cada trocito de experiencia.
Tenemos un montón de proyectos y estarás en todos ellos.
Como con Carballiño, cuando lance, en cada río, en cada envite, lanzarás tú.
Hablamos mañana.
Alberto.

sábado, 26 de mayo de 2012

Falleció Juan José Moralejo



Tanatorio de Boisaca, en Santiago. 26 de mayo.
Descanse en paz.

martes, 22 de mayo de 2012

Salmón de Miguel Álvarez en el Eo



Maestro pescador y maestro ganchero, Pepe Pérez Molejón.

A pescar a Beche ¿por qué no sin muerte en Abegondo?


Crónica y noticia del encuentro de periodistas que en Beche, Abegondo, Sada, Betanzos, As Mariñas, pescaron, disfrutaron y establecieron las bases de la Declaración de Pesca Sostenible que se presentará dentro de unas jornadas. 

 Participantes en el encuentro de periodistas durante la jornada de pesca del sábado.
 Disfrutando de una buena comida

 Arriba, Guy Roques y Juan Delibes, por mi parte, no es mi barriga, son las muchas cajas de moscas.

Presentación de las jornadas

Pasen y Beche!

I encuentro de Prensa especializada en las tierras mariñanas de Abegondo

Durante el pasado fin de semana se celebró el Primer Encuentro de Prensa de Pesca en Beche, Abegondo, As Mariñas. Una de las decisiones, tras recuperar el embalse de manera eficiente y efectiva, fue ponerlo en valor, dar a conocer su patrimonio y varios periodistas nos dimos cita en Sada, cuartel general, para hacer de Abegondo nuestro patio de operaciones pescantinas, con un amplio abanico de oferta gastronómica que los compañeros que llegaron desde toda España valoraron de manera altamente satisfactoria.
Además los invitados conocieron otros embalses como Cecebre y vieron las múltiples posibilidades que en materia pesquera posee, amén de ambiental.
Una de las iniciativas ha sido repoblar Beche y se está pescando bien. Particularmente a todos os digo, más o menos amigos, más o menos conocidos, que deberíamos aprovechar la oportunidad para ir a Beche, pescar haciendo captura y suelta, sin muerte, y hacer del escenario un lugar fantástico para conservar las truchas. Habrá muchos pescadores que se lleven los peces. Me parece bien y es legal, pero yo les digo que sabe mejor una de la piscifactoría de Ribeira de Piquín, de las que me comí hace unos días en A Pontenova, y que las de Beche deberían ser sólo para pescar y hacer amigos por la ribera, paseando y lanzando, o merendando con la familia.
Después de haberlas pescado, y bien, durante todo el sábado y haberlas devuelto con acierto, en la mañana del domingo ni una sola flotaba sobre Beche. La leyenda de 'e que morren' está desmontada hace años.
En estas jornadas, además y como siempre, hemos hecho nuevos amigos. Es curioso hacerlos tan cerca de casa, donde se supone has de conocer a casi todo el mundo, pero el mundo de cerca también es muy grande.
Me he encontrado a mucha buena gente en Abegondo, donde mi 'glorioso' RC Deportivo tiene casa de campo. (La verdad es que gracias a él también paso mi buen tiempo pegadito al Barcés).
Es el primer encuentro de prensa al que asisto tan cerca de casa, o en casa, por eso para mí fue distinto. Es necesario atender a los compañeros que vienen de fuera. Nobleza obliga, y nos hemos esforzado. Creo que todo ha salido bien y es tiempo de reflexión.
Estamos elaborando, precisamente, una "Declaración de Abegondo-As Mariñas sobre la conservación de recursos y la pesca sostenible" que presentaremos a través de la FAPE, pero Abegondo ha despegado en materia de pesca y toma altura para empezar a volar hacia un destino que se antoja ilusionante e interesante.
Conocía a su alcalde, José Antonio Santiso Miramontes, ya desde hace bastantes años. Valoro mucho a la gente que no cambia. Sigue igual, y eso hoy en día es complicado, pues los vaivenes de la vida política pueden hacer variar los rumbos. El de este hombre siempre fue Abegondo y las tierras mariñanas, es evidente, y su proa no varía al viento. Desde sus múltiples cargos, consellería incluida, siempre vuelve y permanece en casa. Y ahora tiene 20 más de bagaje... Como decía meu tío "estás no mellor" y eso, unido al carácter propio (único e irrepetible, ¡grande Pepe!) hizo que los participantes alucinasen con el alcalde. El propio Guy Roques lo valoró conmigo y en privado. Estaba encantado con el trato recibido, al igual que Juan Delibes y demás participantes. A buen seguro que en Madrid, Barcelona, Albacete, París y hasta en Lugo y Padrón estos días se está contando un chiste suyo.
No conocía, sin embargo, a Gustavo Quindimil, y me he llevado una gratísima sorpresa. Es un hombre responsable en materia ambiental. Quiere que el verde de Abegondo sea el más verde y que el aire de Beche sea el más respirable, y lo quiere para el disfrute de los suyos, invitando a todos a que 'pasen y Beche'. Además y, como no podía ser de otra forma, tiene familia pescadora. Por eso apostó por este encuentro.
Junto con Cristina y todos los técnicos y colaboradores, se desvivieron por el encuentro. Lo mismo que Julio desde el Consorcio. Hay sabia nueva y se nota. Santiso se ha rodeado de un equipo muy majo, que transmite buenas vibraciones y, sobre todo, que está bien formado y capacitado.
Una de las sorpresas que me llevé tiene también nombre y cargo. Ernesto. El alcalde de Sada.
Es un hombre joven y sabe de quién aprender. Pasamos una agradable velada con él por la perla mariñana y la verdad es que sus ideas para el pueblo son geniales a la par que complicadas y costosas pero, como dice Guy, hay que tener proyectos... ilusiones. Me llevo una grata impresión, sobre todo, del buen trato entre alcaldes. As Mariñas es una especie de gran familia.
Siempre nos dicen, al ver los múltiples actos del grupo (Trueiro, Artesáns, Máster de Campeones Miguelpesca, etc.), 'moito vos gusta daros abrazos'. Pues sí. Por eso debió ser tan rápida la simbiosis desde que el viernes llegamos a Abegondo. Una repoblación perfecta. No se nota qué trucha es de aquí o de allí.
Miguel Piñeiro fue como el pegamento. No hubo que romper el hielo que el de Catoira lo derrite a dos kilómetros. ¡Talento! Y justo antes de dar un pregón en A Estrada que os invito a leer en www.miguelpesca.com. Junto con Joaquín y Javi, y todos los compañeros, un servidor fue muy feliz viendo como Beche, precioso y coqueto, daba truchas a grandes y a pequeños.
Me ha reconfortado muchísimo a nivel personal porque, para mí, es como si fuese 'mi' encuentro de prensa, donde se juega la imagen de mi tierra, y me gusta que mis compañeros se marchen de Galicia satisfechos, al igual que cuando se celebraba el Pesca Press de Castilla y León le gustaba que lo mismo ocurriese a los periodistas de esta tierra con nosotros.
El Golfo Ártabro, donde desemboca mi Mandeo, al que llegaron los romanos, siendo bien recibidos -por cierto-, necesita la unión entre vecinos, entre ayuntamientos, como todo el país, máxime en tiempos de austeridad. El otro 50% de Alberto Torres (el que no narra las loas y victorias del glorioso en su camino al ascenso) escribe de pesca y gestión de pesca con el mismo corazón, decisión y espíritu constructivo y no puedo menos que deciros, a todos los que estáis haciendo posibles las iniciativas pesqueras, presentes y de futuro, como vehículo para la educación ambiental ¡ánimo!
Vamos en el mismo barco por las aguas de As Mariñas.

Pasen y Beche!






Nota de prensa, 

Trueiro-Abegondo/Sada

Primer encuentro de periodistas de toda España en la Laguna de Beche, Abegondo, As Mariña.

El Consocio das Mariñas, con el Ayuntamiento de Abegondo a la cabeza, convocó a un selecto grupo de periodistas de toda España para dar a conocer las prestaciones de la coqueta laguna de Beche en el concello Abegondés.La idea nació con la intención de dar a conocer Beche y divulgar los valores sociales y deportivos de la pesca.El encuentro tuvo lugar los días 18, 19 y 20 de mayo.Los participantes se alojaron en el Hotel Marina Sada con excelentes vistas a la ría.Juan Delibes (Digital +), Enrique Aguado (Trofeo Pesca), Lorenzo Matías (Promecal), Francisco Javier Martínez (La Tribuna de Albacete), Agustí Albiol (Natura Tv) y Guy Roques (el Mosquero andante), entre otros, fueron invitados a realizar un banco de pruebas en la laguna a fin de establecer las bases para conseguir la catalogación de coto de pesca y poner en valor este escenario natural.A estas alturas se baraja la posibilidad de solicitar tramo intensivo con pesca durante todo el año y se va a estudiar la posibilidad de compaginar la pesca sin muerte con un régimen extractivo en base a posibles tramos dentro de la propia laguna.Otro proyecto del que se habló es el de orientar las actividades de la laguna a niños, mayores y discapacitados y dotarla de accesos y pasarelas adecuadas para ello. Además, se trabajó en la posible puesta en marcha de una Escuela de Pesca con talleres de montaje, clinics de lance y otras actividades propias del sector y de la actividad de la pesca.El Encuentro de Prensa de Beche fue un componente más de un fin de semana auténticamente intenso en trabajo y actividades.Durante el primer día, el viernes, se realizó la presentación en la Casa do Concello de Abegondo. Posteriormente se inauguraron las obras de adecuación del entorno natural de la lagoa de Beche.Gustavo Quindimil, Concelleiro de Medio Ambiente de Abegondo ejerció de anfitrión en la comida.Ya por la tarde se desarrolló la jornada técnica “Turismo e xestión dos recursos hídricos na área metropolitana de A Coruña” en el Restaurante El Pantano de Abegondo con asistencia de numerosos técnicos y especialistas.A última hora del día se presentaron los libros “Tertulias de Pescadores” de Guy Roques” y “Cousas da Mosca. Diccionario do mosqueiro” de Torres, Seijas y Piñeiro. Se proyectó, al final, el documental “Los salmones del Ulla”.El sábado, a primera hora, el protagonismo fue para Beche en una jornada completa de pesca técnica.Tras el alto para comer en la Casa de Turismo Rural As Veigas de Sarandós (Abegondo) a base de productos de la tierra y de la comarca se cenó en La Vega, en Betanzos, con otra demostración de productos autóctonos.En la jornada dominical se repitió la pesca en el lago coruñés.La comida de clausura tuvo lugar en el Mesón Nordeste de Sada con productos de la ría como “a xiba” o los mejillones de Lorbé.Antes de emprender camino, los periodistas cerraron la “Declaración de Abegondo sobre conservación y recursos piscícolas” que será difundida a través de la FAPE.El próximo evento de Abegondo en relación a pesca sostenible y medioambiente será el fin de semana del 2 y 3 de junio, con el encuentro de Artesáns da pesca y pescadores.



lunes, 14 de mayo de 2012

domingo, 6 de mayo de 2012

Leiro. Leiriño. Leiro.

Hoxe falei coa miña xente.
Fíxome moita ilusión.
Xa me tarda.
Eu acabaréi vivindo en Leiro.
Ao tempo...


Polo tanto cumpre dicir, música do Vicente Vidal, coro e 'orchressstra', adianteee!!! Meus:

Teño un recuncho de terra
que me aquela cada día.
Cos bicos do Mar de Arousa
co ventiño na noitiña.

Unha gamela que brinca
cando o ar e mais mareiro.
E unha xentiña que agarda
coma o porto ó mariñeiro.

Vexo Rial dende o alto
¡Coma ver o mundo enteiro!
E as estreliñas de Rianxo
dinme que xa estou en Leiro.

Leiro, Leiro
levo no meu corazón.
Un anaquiño de ría
un pedaciño de amor.

Leiro, Leiro
lévote no corazón.
Prendido na miña ialma
Leiro, Leiriño, Leiro.

Teño unha Virxe do Carme
vai conosco toda a vida.
Como a nosa Guadalupe,
como A Miña Moreniña.

Un cabazo de queimada
cando a tarde vai moi fría.
E no Vicente Vidal
unha boa Romaría.


Vexo Rial dende o alto
¡Coma ver o mundo enteiro!
E as estreliñas de Rianxo
dinme que xa estou en Leiro.

Leiro, Leiro
levo no meu corazón.
Un anaquiño de ría
un pedaciño de amor.

Leiro, Leiro
lévote no corazón.
Prendido na miña ialma
Leiro, Leiriño, Leiro.


Con respeto, gratitude e o cariño dun fillo 'adotivo' de Abuín.
De Abuín de Leiro.
O pobo con mellor número de persoas por metro cadrado.

jueves, 3 de mayo de 2012

MARC PETITJEAN EN RHODANI A CORUÑA

http://www.miguelpesca.com/especiales%20petitjean2012%202.htm

MANIFESTO DO CPXG NO DÍA DA LIBERDADE DE PRENSA


Cando vivir significa tomar partido

[03/05/2012] Nunca imaxinei que chegaría un día en que os xornalistas tivesemos que tomar partido, dar un paso adiante e significarnos para salvar a profesión da deterioración á que está sometida nos últimos anos.
A maioría de nós non temos esa vocación, pero resistímonos a ser vítimas da apatía, da indiferenza. As circunstancias obrígannos. O xornalismo encamíñase cara á súa autodestrución e chegou o momento de reaccionar antes de que o último de nós asine a carta de defunción, apague a luz e peche a porta.

Nos últimos catro anos perdéronse máis de 6.000 empregos na profesión, pecháronse 52 medios de comunicación e abríronse 23 Expedientes de Regulación de Emprego (ERE), segundo os datos da Federación de Asociaciones de Periodistas de España (FAPE). Cada ano licéncianse 3.000 xornalistas. Só 500 conseguen traballar. Cada día que pasa destrúense 15 postos de traballo nos medios de comunicación. Tapamos a hemorraxia coas nosas mans, coñecedores de que pouco podemos facer ante a avalancha de malas novas que está por vir. Somos os principias prexudicados polo peche de empresas, polos despedimentos masivos, pola precarización das condicións laborais e salariais e pola perda alarmante de recursos para desenvolver o noso traballo, sen obviar que moitos dos responsables destas decisións son tamén xornalistas. Vítimas e verdugos.

Estou convencido de que ningún compañeiro se fixo xornalista para participar do actual estado da profesión. Eu, polo menos, non. Case todos temos unha idea do oficio que se dá de bruces contra a realidade e fainos caer vítimas da desilusión e a desmotivación, a perdición dunha carreira. A crise, que moitos usan como escusa, debilita o noso dereito a exercer a profesión con dignidade e arruína o dereito dos cidadáns a unha información veraz, plural e rigorosa.

Por todo isto, e porque é o momento perfecto para que os lobos salten sobre as súas presas e consigan sometelas e volvelas dóciles e submisas, chegou o tempo de significarse e dar a cara por unha profesión que tanto nos ofrece e que tan necesaria é.

Por un xornalismo forte e orgulloso de seu que sirva de freo ao control que exercen os poderes político e económico e que fiscalice con rigor as actuacións dun e doutro.

Por un xornalismo responsable que non consinta roldas de prensa sen preguntas.

Por un xornalismo de calidade que non abuse nin de bolseiros sen salario, ou contratados por un soldo indigno, nin de compañeiros con pouca experiencia. Que sexan xornalistas quen organicen as redaccións, non as xerencias nin os departamentos de recursos humanos das empresas, que descoñecen as verdadeiras necesidades profesionais.

Por un xornalismo, en definitiva, que non se vexa obrigado a saír á rúa cada 3 de maio para espantar as pantasmas.

Din que sen xornalistas non hai xornalismo. E engaden que sen xornalismo, non hai democracia. Eu matizo. A democracia está a salvo, pero, invocando a Gramsci, se non reaccionamos, será unha democracia de cidadáns (xornalistas) indiferentes, que abdican de tomar partido, de significarse. De vivir.

Alfonso Hermida, xornalista

Aviso a los pescadores del Mandeo

No se puede pescar robaliza entre Betanzos y el Campo de Os Caneiros

Como sabéis, desde el Campo de Os Caneiros hasta Betanzos es tramo libre, debajo del coto de Chelo.
En este tramo, según la orden de vedas, no se puede pescar robaliza, ni con cebo vivo, ya que es agua salmonera. La guardería está avisando durante estos días, con la confirmación de Monelos de que no se pueden sacar lubinas, ni con artificiales por ser río ni con cebo vivo por zona de salmón. Después de los avisos comenzarán las multas. Los guardas están haciendo un trabajo impecable, porque avisan cuando podrían ya empapelar al personal, que no ha leído la orden de vedas, o simplemente 'le tira del aire'.
Avisados estáis.

miércoles, 2 de mayo de 2012

A Pontenova, capital da troita

Anduvimos por A Pontenova, representando al Trueiro y acompañando a Miguel Piñeiro, amigo, compañero... Bueno, ya sabéis que más que todo eso. Le fue concedida la 'Troita de Ouro' y leyó el pregón de unas fiestas en la que lo pasamos macanudamente. Las fotos que fueron entrando durante el lunes y martes son, evidentemente, desde el móvil y a pie de acto, como las del Mandeo. Ahora, ya en A Coruña y antes de regresar a A Pontenova y a San Tirso, previo paso por el Bierzo, podremos explayarnos más en el blog, como con los salmones del Mandeo, gentileza de Carlos Serantes, uno de los mejores guarda que he conocido en los últimos años.
Pero vamos con A Pontenova. Unas fotos y un pregón de recomendable lectura gentileza de Taracho y todos los amigos del CIT de A Pontenova, que hacen una fiesta de moito carallo.





PREGÓN da XXXIV FESTA DA TROITA

Miguel Piñeiro

A PONTENOVA

30 de abril de 2012



Sr. Alcalde, Sr. Presidente do Centro de Iniciativas Turísticas, Autoridades, Señoras, Señores, queridos troiteiros; boas tardes.

Suceder, no cometido de pregoar a Festa da Troita, ao meu entrañable amigo e compañeiro de pesca Pepe Casal é todo un luxo e unha responsabilidade, porque Pepe é un dos pescadores e dos xestores de pesca que máis saben desto en Galicia, pero recibida a chamada do Centro de Iniciativas Turísticas para pedir a miña colaboración, enchéuseme o peito de orgullo e o corazón de gratitude por reparardes neste humilde compoñedor de palabras para o cometido que nos ocupa.

A Festa da Troita da Pontenova é, sen ningún xénero de dúbidas, e que me perdoen en Pontecaldelas, a exaltación troiteira máis importante de Galicia. A Festa da Troita é un selo de autenticidade, un garante para esta vila e unha referencia para os troiteiros de toda Galicia.

Dende o a primeira edición, en 1.978, foi atesourando un rango de seu ata ser declarada Competición de Interese Deportivo Nacional pola Asemblea da Federación Nacional de Pesca e, en 1.999, Festa de Interese Turístico.

Certamente, gañar o Concurso do Salmón do Ulla, como fixen hai tres anos, é unha das maiores glorias de pesca que se poden acadar en Galicia, pero tamén debo dicir que pregoar a Festa da Troita da Pontenova éncheme de orgullo troiteiro agora que xas sobrepasei os cincuenta.

Por iso, e porque a idade e o paso dos anos van marcando a túa vida, veño á Pontenova enchido de cultura ribereña. Veño a unha terra marcada polas augas do Eo e o Rodil, fonte de saúde e verxel natural que marcan o ritmo a cotío nesta comarca e foron guieiro de todo un tempo pasado esplendoroso.

Desde a Serra do Miradoiro, a máis de mil metros de altitude, aos regos que se unen en Fonteo, van as augas do Eo collendo corpo para que logo do seu paso pola Vila, cheguen mansamente ao Espazo Natural Protexido que é o esteiro no Cantábrico.

Nestes case 80 km de trazado sinuoso, marcando a fronteira natural entre Galicia e Asturias, o Eo atravesa o corazón vital desta Vila á que lle dá carácter.

O río é fonte de saúde. O Eo é a arteria principal e motor desta comarca. A cultura da pesca ten senlleiros alicerces nestas terras.

O Eo e o salmón, por nome e tradición, acaparan todo o interese e, ás veces, deixan en segundo plano a un todo un señor río, con todos os garantes, como é o magnífico Rodil, extraordinario para unha culleriña á besta ou para unha mosca bailando no Chao do Pousadoiro, na Ribeira de Piquín.

Cando pesquei por primeira vez en Vilarmide, acertei a saber das posibilidades dun tramo alto, o que se chama un río de montaña, onde as troitas están resabidas, onde un anzol do 0,12 te afasta do fracaso do 0,16. Aquela primeira vez pescara cando as pintonas receosas polas frías augas do inicio de temporada piden mosca nazarena, cardeal, falanxista, marrón tabaco, e por suposto a efectividade de todo tipo de montaxes en negro.

Estaba afeito a pescar no meu Ulla, un mar cheo de ríos onde te podes permitir lanzar sen miramentos, e cheguei a Vilarmide, onde pescar cun sedal superior ao 0,14 é toda unha temeridade sobre todo en anos coma este no que a seca marca o xeito de pescar.

O meu lembrado amigo Rafael del Pozo estaba namorado das augas desta terra. El estaba afeito a facer programas sobre barbos e carpas, pero cando viña a Galicia tiña troitas, reos e salmóns.

A cultura salmoneira de Galicia, con permiso da Estrada, ten un referente na Pontenova. O Eo, autorizado polo Pai Miño e o meu Ulla, segue sendo un punto de encontro para milleiros de pescadores que buscan o rei do río nuns coutos deseñados pola nai natureza para esparexemento dos humanos.

Hai agora un ano, na Feira do Salmón de Cornellana, comentáballe ao meu amigo Juan Delibes que Galicia tiña que ser obxectivo directo de moitos máis documentais de televisión porque seguimos estando moi afastados de Madrid. En efecto, un documental gravado no Eo non debe diferir moito en beleza a outro realizado en Alaska ou Islandia.

Os Lotes da Pontenova, en especial o 2 e o 3, cos pozos de Pena de Vides, Penouta, Caramocho e Fernando gañaron moitas “muescas” de agradecemento nos mangos de moitas canas galegas e foráneas, e seguen sendo unha luxuria salmoneira para as canas máis selectas e, a pesar dos problemas dos últimos anos e da baixada en capturas, A Pontenova segue marcando o paso salmoneiro dun río que compartimos co Principado.

O meu amigo Demetrio Louzao moito me ten falado do Eo. Eu sempre pensei que este home en vez de sangue nas veas tiña auga do río. Moito lle quere ao Eo, tanto, que sempre argumenta o que noutros lugares é lenda ribeireña pero que na Pontenova foi realidade: que os mineiros -cando as minas estaban en plena explotación- esixían aos hoteis onde se hospedaban que só lles serviran salmón unha ou dúas veces á semana como máximo.

E se a troita ten protagonistas, o salmón non é menos. Que me dicides do meu amigo Ramón Castro, Mundito, pescador que no tempo de veda está na consulta...

Foi Mundito un privilexiado que puido establecer na Pontenova a súa vida para estar máis preto do Eo e dos salmóns.

En efecto, A Pontenova ten algo especial. Lembro perfectamente a primeira vez que vin aquí, hai 21 anos, e desde aquela veño regularmente tres ou catro veces cada ano en función do resultado obtido no sorteo dos permisos. Incluso, o meu amigo o prestixioso xornalista Alberto Torres ten instaurada a Semana Memuera no Eo como cita obrigada cada ano.

Queridos pescadores, festeiros e romeiros, vou concluíndo.

Debo facer mención á gastronomía. Non é a troita un prato que destaque de seu. O seu sabor debe ser potenciado con touciño ou xamón. Xa dicía Álvaro Cunqueiro en A Cociña Galega que as troitas grandes no son as máis saborosas limitando unha talla que hoxe sería ilegal, día que “unha troita de dez centímetros está moi ben“.

Non serei eu quen aconselle medidas de troitas, so debo indicar que unha troita de cando en vez senta ben e que unha troitada ao ano sempre é sinónimo de harmonía e parladoiro.

Por último. Un pobo nunca debe esquecer as súas orixes e debe premiar a aqueles que se teñan distinguido en acelerar o proceso de evolución a través dos anos.

O traballo desenvolvido polo Centro de Iniciativas Turísticas da Pontenova, con Conchita García con máis de vinte anos de dedicación, posteriormente con María Ángeles Yáñez, e na actualidade con Francisco Javier Rois, Taracho, deben ser agasallados co agradecemento dun pobo e dunha Vila que sabe recoñecer o labor ben feito.

Ten a Festa da Troita da Pontenova motivos sobrados para que esteades orgullosos dela. E un pobo que se respecta debe facer os honores a aqueles que se teñan destacado na posta en marcha de iniciativas que redunden en beneficio da propia Vila. Por iso quixera ter unha lembranza emocionada para o meu amigo Enrique Fernández, un dos grandes impulsores deste evento.

O pregoeiro do ano pasado, Pepe Casal, facía fincapé nos problemas que ten a pintona no mundo actual coa man do home como brazo executor de circunstancias que condicionan á troitas e ríos. Eu quero ser máis positivo e pensar que a Directiva Marco da Auga, da Unión Europea, sexa quen de obrigarnos a ter limpos ríos e rías conseguindo que o futuro que nos agarda pase por troitas, reos e salmóns a fartar.

Hoxe, desde aquí, o paraninfo troiteiro do interior da Mariña Oriental, para que me escoiten os veciños de Bogo, Conforto, A Pontenova, San Xoan de Rececende e Santo Estevo, Vilaboa, Vilameá, Vilaodriz, Vilaouruz, Vilarmide e Xudán, ata Vegadeo, á Costa da Morte, ás Rías Baixas, á cidade das Burgas e a outros puntos deste País, berremos que A Pontenova está de festa.

Comamos, bebamos e bailemos con moderación pero coa forza daqueles que se senten orgullosos de seren felices na Pontenova.

Feliz Festa da Troita.

Los salmones del Mandeo

No se recuerda que se pescaran cuatro salmones en el día de inicio de la temporada del salmón en el Mandeo en los últimos tiempos.
1º .- Peso: 6,300 / Longitud Furcal: 85 cm / Hora de captura: 7.45 / Concello: Coirós / Cebo: Cucharilla

2º.- Peso: 6,000 / Longitud Furcal: 86 cm / Hora de captura: 8.00 / Concello: Paderne / Cebo: Rapala

3º.- Peso: 5,500 / Longitud Furcal: 82 cm / Hora de captura: 7.40 / Concello: Coirós / Cebo: Cucharilla

4º.- Peso: 4,100 / Longitud Furcal: 73 cm / Hora de captura: 9.30 / Concello: Paderne / Cebo: Cucharilla

Estuvo clavado el quinto por la tarde, que no salió de milagro. Todos por debajo del Zarzo.

IMPRESIONANTE MANDEO







martes, 1 de mayo de 2012

Menudas troitas que da o Eo


Festa da troita da Pontenova

As fermosas troitas do Eo donaránse ao asilo de Ribadeo.


Mandeo. Van cuatro

6.5, 6, 5.5 y 4.1 kilos


lunes, 23 de abril de 2012

DISTINCIONES, PREGONES Y AUDIENCIAS




Estamos en temporada de pesca y de fiestas. Somos pesca, somos fiesta en el país de las aguas..
Dos de las celebraciones más importantes, si no las que más, del sector de la pesca en Galicia son la Festa do Salmón da Estrada y la Festa da Troita da Pontenova, y a bastantes kilómetros una de la otra, este año tienen un común denominador: el pregonero.
El escritor, periodista, Director Editorial del Xornal Trueiro y Director del programa Ríos e Montes de la Radio Galega, Miguel Piñeiro, será el pregonero de ambas exaltaciones deportivas y gastronómicas; no olvidemos que, además de la degustación y las demostraciones gastronómicas, en la fiesta de Lugo el plato fuerte es el Concurso de Pesca y que la fiesta pontevedresa tiene su antesala en el Concurso Internacional do Salmón en Augas Galegas.
Como periodista me alegro de que mi colega y amigo Miguel pregone ambas fiestas. Los que lo conocemos a fondo bien sabemos de los valores que le facultan para tal menester al margen de su condición de experimentado pescador, cosa que he comprobado después de ya ‘unas cuantas’ jornadas de río y, de hecho, aprendo en cada lance... También de pesca.
Hay celebraciones y pregones que deben estar al margen de “fichar” a un personaje de esos que llenan los estadios. Hay pregones que se deben ejercer desde el conocimiento y el talento, y estas dos fiestas hacen justicia invitando a Piñeiro. Enhorabuena al CIT de A Estrada y al CIT de A Pontenova como organizadores de la Festa do Salmón y de la Festa da Troita, respectivamente. Acierto pleno. Además, Miguel Piñeiro recibirá el Salmón de Oro de la Fiesta del Salmón y la Troita de Ouro de A Pontenova en reconocimiento a su trayectoria profesional. La presencia de Piñerio en los medios de comunicación, con un trabajo de dicado íntegramente a la pesca y caza, ha dinamizado y puesto en valor el segmento pesquero galaico. Pregunten en otras autonomías.
Coinciden estas designaciones y estos reconocimientos con una oleada del Estudio General de Medios que no deja indiferentes. Miguel, hace más de seis años, puso en marcha el programa Ríos e Montes de la Radio Galega y en poco tiempo consiguió audiencias de escándalo. Tiene Miguel un equipo sin precedentes con Moralejo, Cobo, Casal, Seijas, etc. Hasta cuentan conmigo, cosa que me honra por la compañía, que es más que compañía a estas alturas de la jornada. Ríos e Montes venía de conseguir audiencias más que respetables, audiencias de autréntico récord con 27.000 oyentes pero el EGM de abril de este año trae 46.000 oyentes.
La pesca necesita que sean los pescadores los que opinen. Por eso, los momentos especiales, en los que se pregonan las excelencias de este arte, deben ser pregonados por pescadores. Es como cuando decimos que a los periodistas nos gusta ser dirgidos por periodistas.
El sector está de enhorabuena.